Dünyada Kalıcı Olmayan

Anladım ki, güneş doğuyor, batıyor. Günler, haftalar, aylar, yıllar, hızla gelip geçiyor. Biz ise kader rüzgârında bazen neşe, mutluluk, bazen gam, keder, üzüntü ile sağa sola savrulan saman çöpleri gibiyiz. Bu dünyada kalıcı olmayan biz insanlar her geçen gün ömür binamızın tuğlaları eskiyor, yıpranıyor. Benim mi Allah’ım bu çizgili yüz ya gözler altındaki mor halkalar, diyen şairin faniliğin derin derelerinden feryatları duyuluyor.

Ali Altaylı