İnsan vücudu iki gıdaya muhtaçtır. Hayatını sürdürmek için olmazsa olmaz iki gıda. Bu gıdalardan özellikle biri var ki yeri hakkıyla doldurulmadığında, doğru yerden beslenmediğinde bizi yolda koyuyor, değerli bir hayatı değersizleştiriyor, yanlış adreste aradığımız bu gıda, bizi yavaş yavaş zehirliyor. Sahte özgürlüğü gerçek özgürlük, mumu güneş, zifiri karanlığı aydınlık, kışı bahar gösteren bu yanlış adreslerde aradığımız doyum hali gelecek günlerimizi ve özellikle psikolojik dinginliğimizi alıp götürüyor.
Peki, bu iki gıda hangileridir?
Özellikle birinciyi herkes tanır.
İkinciyi ise birçoğumuz tanır; ama çok azımız doğru yerden besleme azmindedir.
Bedensel gıda
Ruhsal gıda
Dünyaya gönderilen her canlı hayatını devam ettirebilmesi için biyolojik olarak beslenmek zorundadır. Ağaç, böcek, çiçek, inek, arı, insan vb. Hava, su, ekmek, yemek, güneş, toprakla buluşan her canlı hayatını devam ettirebiliyor.
Asrımızın insanları bedensel gıdanın çeşitliliği yönüyle çok şanslıdır. Peki, gerçek bir özgürlük için bedensel haz, doyum, alım gücünün çok iyi olması yeterli mi? Çok çeşitli ve iyi beslenen insanların içsel huzuru genel olarak neden az. Sofralarında gıda çeşitliliği az olan insanların tebessümü, yaşam enerjisi, huzuru niçin çok? Şükür ve tevekkül halinde önüne gelene şükreden bir bireyle şikâyet ve isyan halinde önüne gelen bin bir nimete nankörlük yapan bir bireyin kalp ve zihin dinginliği bir olabilir mi? Demek ki tek başına bedensel gıdanın çeşitliliği bizi mutlu etmek için yetmiyor.
Bitkiler ve hayvanlar ruhsal gıdayı nereden alırlar?
Ağaçlar ruhsal gıdaya ihtiyaç duyar mı?
Ruhsal gıda en çok hangi canlıya lazım?
Ruhsal gıda insana lazım hem de çok.
Ruhsal gıdasını doğru yerden alamayan her bir birey küçük yaşıyor, küçük ölüyor, çabuk unutuluyor.
Ruhsal gıdasını ihmal eden her bir bireyin aklı ve kalbi yavaş yavaş virüs kapmaya başlıyor.
Ruhsal gıdayı doğru yerden almayı unutan bir birey gösteriş, dedikodu, benlik yarışına giriyor.
Ruhsal gıdasını yanlış adreslerde arayan her bir birey, rüzgârda savrulan çer çöp gibi yönünü kaybediyor.
Ruhsal gıdasını ailede, eğitim kurumlarında hakkıyla alamayan bir birey gelecek endişesinden kendini alamıyor.
Ruhsal gıda alma yönüyle zayıf bireyler risk alamıyor, sorumluluk alamıyor, garanti peşinde koşuyor.
Ruhsal gıdanın asıl merkezini unutan bireyler eğlence merkezlerinde zaman öldürüyor. Yanlış arkadaş ve alışkanlık seçimi ile kendilerine ve sevdiklerine zarar veriyorlar.
Ruhsal gıdasını yanlış yerden alan bir birey, içki, kumar, eroin, hap, hırsızlık, şiddet, cinayet, kirli para aklama gibi tehlikeli yollara girebiliyor.
Ruhsal gıdasını yanlış yerde almakta ısrarcı olan her bir birey hayvanlaşır, insani özellikleri perdelenir. Dilleri, yüzleri, hal ve hareketleri güven vermez.
Ruhsal gıdasını merkezinden almayan bir ailede huzur olmaz, aile bireyleri hayata tutunmakta zorlanır. Gençler eğlence merkezlerine ve hız ve hazza yönelir; yaşlıların ise şikâyeti, dünyalık hırsı, gözyaşları bitmek bilmez.
Ruhsal gıdasını hakkıyla doğru yerden alamayan toplumlarda benlik, bencillik, çıkar, dalavere, güvensizlik, sevgisizlik, merhametsizlik, öfke, şüphe, torpil, yalakalık, kolay yoldan para kazanma yolları açılmış olur.
Gerçek özgürlük, ruhumuz özgürleşmeye başlayınca gerçekleşiyor.
Gerçek özgürlük, bedensel hazların üstüne ruhsal kazanımları çıkarmakla gerçekleşiyor.
Gerçek özgürlük, ruhsal gıdamızı doğru adreste bulmakta başlıyor.
Gerçek özgürlük, maddenin ve insanların esiri olmaktan kurtulup manaya ve Hakka yönelmekte ısrarcı olmakta başlıyor.
Gerçek özgürlük önce ekonomik özgürlükte değil; zihin, öz ve kaliteli çevrenin gürleşmesi, açılmasıyla başlıyor.
Gerçek özgürlük ruhu beslemekle özü beslemekle kendimizi doğru adrese yöneltmekle elde edilir.
Peki, gerçek özgürlüğün şifreleri neydi?
Ruhun özgürleşmesi, gürleşmesi
Ruh nasıl özgürleşir?
Bize ruhundan üfleyen Rabbimizle buluşmakla o yolda kararlı olmakla özgürleşir.
“Bir zamanlar rabbin meleklere buyurdu: Ben kuru çamurdan, biçimlendirilmiş balçıktan bir insan yaratmayı diledim. Hilkatini tamamlayıp da ruhumdan üflediğim zaman ona hemen secde edin! Bütün melekler derhal secde ettiler.”
(Hicr, 15/28,29)
Rabbimiz, insanoğlu benim sanatımın eseri ve ben ona ruhumdan üfledim; Ben yarattım âlemi insanoğlunun ve tüm varlıkların sahibiyim, diyor.
O zaman ruhların gıdası ve gerçek özgürlüğün şifreleri bana yakınlıkta, kitabımda, Resulümde, âlimlerimde, imanda, ibadette, tevekkülde, tefekkürde, zikirde, duada, ahlakta, rızık noktasında endişe etmemekte, tek dünyalı yaşamaktan kurtulmakta, özünüzü ve zihninizi güzelleştirmekte diyor.
ALİ ALTAYLI
